SYMBIOSIS
Απομονωμένα, στρατηγικά τοποθετημένα, κρυμμένα σε κοινή θέα μέσα από την αρχιτεκτονική τους ενσωμάτωση με το φυσικό τους περιβάλλον. Το κάθε ένα έχει τη δική του μοναδική ιστορία, τα ενώνουν όμως οι κοινές κακουχίες, τα ήθη και τα έθιμα τους. 46 πετρόχτιστα χωριά φωλιασμένα στα βουνά της βόρειας Πίνδου συνθέτουν μια από τις ομορφότερες ορεινές περιοχές της ελληνικής υπαίθρου, το “μέρος πίσω απ’το βουνό”, το Ζαγόρι.
Τόπος και κάτοικοι έχουν γίνει μια οντότητα, πλήρως εναρμονισμένοι από τον αμοιβαίο σεβασμό τους μέσα στους αιώνες. Καθώς τα οικοσυστήματα είναι εύθραυστα όντα, η συμβίωση είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί η μακροβιότητα, ακόμη και αν το ήμισυ του δεσμού αποτελείται από τα λεγόμενα αβιωτικά στοιχεία. Πώς όμως το νερό, το χώμα, και το φως, μπορούν να θεωρούνται αβιωτικά την ίδια στιγμή που συνιστούν τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίζεται οτιδήποτε άλλο? Πώς γίνεται να μην θεωρούνται τα πλέον βιοτικά στοιχεία της γης εκείνα που προσφέρουν την ίδια τη ζωή? Δώστε μου ποταμούς και πέτρες, δώστε μου οξυγόνο και φως του ήλιου, και μαζί μπορούμε να φτιάξουμε όλα όσα αποκαλούμε “Ζωή”.
Μέρος των εσόδων θα διατεθεί για την ενίσχυση των έργων του “Σκοπού Ζωής” καθώς και του Κέντρου Στήριξης Παιδιών και Οικογένειας Ιωαννίνων, μέλος των “Παιδικών Χωριών SOS”. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το έργο τους στους παρακάτω συνδέσμους:
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΤΙΜΟΚΑΤΑΛΟΓΟΣ